نکات مهم در تربیت دختران

توجه زیادی به پرورش حیا در وجود دختران داشته باشید. هر دختر با هر دین و اعتقادی برای سعادت خود به حیا نیازمند است. داشتن حیا در دختران ، آنها را از سرنوشت های شوم حفظ می کند.
 دختران حیا را بیشتر با الگو برداری از مادر و اطرافیان خود می آموزند. با رشد عقلانی یک دختر ضرورت حیا بیشتر خواهد شد. علاقه دخترها به حفظ روابط و آبروداری در روابط دوستانه و خانوادگی به حفظ حیا و عفت کمک می کند. معمولا بی حیایی و بی عفتی در خانواده هایی دیده می شود که از همه بریده اند و در بین جمعیتی از غریبه ها گم شده اند. طبیعتا در بین غریبه ها کارهای پستی مثل گدایی و ولگردی هم شرم آور نیست.
بلوغ عقلانی دخترها سرعت بیشتری نسبت به پسران دارد اما بعد از بلوغ گاهی چنان روح خود را درگیر مسائل مادی می کنند که از ادامه رشد باز می مانند. لذا بعضا زنانی دیده می شوند که در سنین کمال هم تمام فضلشان در نمایش داراییها و اسباب و اثاثیه منزلشان خلاصه می شود. پس تلاش کنید تا دختران خود را اهل مطالعه کتاب های مفید و علاقمند به دانش بار بیاورید و مسائل مادی را در نظرشان حقیر کنید. همه این ها نیاز به درایت والدین مخصوصا مادران دارد.
 دخترها به حمایت و همدمی مادر بیشتر احتیاج دارند. مادری که دختر بزرگ می کند باید بتواند ارتباط عاطفی و دوستانه ای  با دختر خود برقرار کند. این ارتباط به تدریج با بلوغ دختر ایجاد خواهد شد مگر اینکه مادر موانعی ایجاد کند. این موانع از قبیل بدزبانی و تندخویی مادر یا برخی بیماریهای روحی اوست.
با شروع دوره بزرگسالی( معمولاا 12 تا 18 سالگی ) یک نوع تضاد وتعارض میان نوجوانان ومخصوصا دختران و والدین بوجود می آید.اگر این تعارضات به شکل صحیحی حل نشود، تا سنین بزرگسالی ادامه خواهد یافت. نادیده گرفتن و یا کم توجهی به این موارد ، ممکن است موجب ایجاد فاصله و گسست هایی شود که هر روز بر عمق آن افزوده شده و آثار جبران ناپذیری برای دختران به وجود بیاورد. جامعه ،خانواده، و آموزش و پرورش نقش بسزائی در شکل گیری شخصیت و بروز تضاد و تعارض ها دارند.بحران های روحی و روانی که بر اثر بروز تعارضات و تضادها در این دوره شکل می گیرد، از عوامل بسیار موثر در فرار دختران از خانه می باشد. نقش خانواده در فرار دختران بسیار مهم ارزیابی می شود. بعد از خانواده مهمترین نقش را دوستان دختران بر عهده دارند.
دخترانی که با والدین خود دچار تضاد و تعارض هستند، بعد از ازدواج با فرزندان خود نیز دارای مشکل خواهند بود،به عبارتی تنبیه شده تنبیه گر می شود. مادران افسرده، فرزندان افسرده و مادران دارای اختلالات روحی روانی، فرزندانی با مشکلات روحی و روانی تربیت خواهند کرد. اگر دختران را خوب تربیت نکنیم، نسل آینده تباه خواهد شد.تربیت دختر باید از کودکی شروع شده و با توجه به سنین رشد، به نیازهای دخترانمان پاسخ صحیح بدهیم .باید فراهم کردن زمینه و میدان های صحیح را برای ورود دخترانمان به اجتماعرا فراموش نکرده و تفاوت آنها با جنس مخالف را یادآور شدیم.
مهمترین نقش در افزایش و کاهش تضادها و تعارضات دختران به عهده مادر است.