#انس_با_حضرت_قرآن

 

✨و إِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُون‏

(سوره اعراف،‌آيه 204)

 

?قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) :

▫️ألا مَن اشتاقَ إلَى اللّه فَليَستَمِعْ كلامَ اللّه

بدانید که هر کس مشتاق خداوند است، پس باید به كلام خداوند گوش فرا دهد.

?میزان الحکمة ج3 ص2531

 

?استماع حضرت قرآن و انصات 

 

⏹از دیگر مصادیق انس با حضرت قرآن، «استماع حضرت قرآن» یعنی گوش دادن به صدای قرائت و یا تلاوت آن است. 

 

◀️گوش فرا دادن و سکوت نمودن به هنگام قرائت شدن قرآن، أمری است که خداوند عزوجل در شریفه 204 سوره مبارکه اعراف به آن تأکید می نماید؛ گرچه امتثال این امر از باب رعایت حرمت حضرت قرآن و احترام و تعظیم آن نیز پسندیده و مورد تأکید می باشد، اما خود به عنوان مصداقی مستقل از مصادیق انس با حضرت قرآن به شمار می رود؛ بدین معنا که بندگان با انصات و استماع، بخصوص استماعی که با توجه و دقت نظر همراه باشد، می توانند با حضرت قرآن مأنوس شده و از آثار و برکات آن منتفع گردند؛ عبارت «لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُون» در انتهای شریفه نیز به همین حقیقت اشاره می نماید.

 

ا┅═✧❁ ? ❁✧═┅ا

 

⏪استماع حضرت قرآن در حقیقت، حق سمع (گوش ها) است که خداوند عزوجل در آيات حضرت قرآن از مورد سوال واقع شدن گوش ها از آنچه شنیده اند، سخن به میان می آورد:

 

✨و لا تَقْفُ ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ كُلُّ أُولئِكَ كانَ عَنْهُ مَسْؤُلا

(سوره اسراء،‌آیه 36) 

 

?حضرت مولانا زین العابدین سیدالساجدین (علیه السلام) در بیان حق سمع، گوش ها را باب و دروازه ورود سخن به قلب معرفی نمودند :

 

▫️و أَمّا حَقّ السّمْعِ ..فَإِنّهُ بَابُ الْكَلَامِ إِلَى الْقَلْبِ

 

☑️لذا بیان نمودند که حق ناصح (نصیحت کننده) بر مردم این است که آنان گوش هایشان را برای فهم و درک نصیحت هایش باز کنند:

 

▫️و أَمّا حَقُّ النّاصِحِ فَأَن تَلينَ لَهُ جَناحَكَ ثُمَّ تَشرَئِبَّ لَهُ قَلبُكَ وَتَفتَحَ لَهُ سَمعَكَ حَتّى تَفهَمَ عَنهُ نَصيحَتَهُ ثُمَّ تَنظُرُ فيها فَإن كانَ وُفِّقَ فيها لِلصَّوابِ حَمِدتَ اللّه عَلى ذلِكَ وَقَبِلتَ مِنهُ وَعَرَفتَ لَهُ نَصيحَتَهُ

 

▪️حقّ نصيحت كننده اين است كه نسبت به او فروتنى كنى، سپس دل را براى فهم نصيحتش آماده نمايى و گوش هایت را برای درک نصیحت هایش باز کنی، سپس در گفتارش تأمل نمایی و اگر آن را موافق صواب دیدی ( یعنی حق بود) خدا را بر آن شكر گويى و از او بپذيرى و قدر نصیحتش را بدانی

 

?تحف العقول، النص ص255

?مستدرک الوسائل، ج 11ص154

 

✔️و یکی از شئون حضرت قرآن، «ناصح» بودن آن است؛ چنانکه امیرالمومنین علی (علیه السلام) تصریح نمودند:

 

▫️و اعْلَمُوا أَنَّ هَذَا الْقُرْآنَ هُوَ النَّاصِحُ‏ الَّذِي‏ لَا يَغُشُّ  

▪️بدانید این قرآن نصیحت کننده ای است که هیچ گاه فریب نمی دهد

 

?غرر الحکم و درر الکلم ص237

 

✔️لذا در احادیث متعدد به گوش فرا دادن به قرآن در هنگامی که آیات آن قرائت و یا تلاوت می شود، تأکید شده و برای این استماع آثار و برکاتی بر شمرده شده است؛ از آن جمله حضرت قرآن ناطق، صادق آل محمد (علیه السلام) فرمودند: 

 

▫️منِ اسْتَمَعَ حَرْفاً مِنْ كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ غَيْرِ قِرَاءَةٍ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ حَسَنَةً وَ مَحَا عَنْهُ سَيِّئَةً وَ رَفَعَ لَهُ دَرَجَةً 

 

▪️کسی که حرفی از کتاب خدا را بشنود بدون اینکه خود قرائت کند خداوند برایش حسنه ای می نویسد و یکی از گناهان او را محو می کند و مقام او را یک درجه بالا می برد.

 

?الكافي ؛ ج2 ؛ ص612

 

?در باب استماع حضرت قرآن و عظمت شأن آن همین بس که حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) فرمودند:

 

✨ألا مَن اشتاقَ إلَى اللّه ِ فَليَستَمِعْ كلامَ اللّه

بدانید که هر کس مشتاق خداوند است، پس باید به كلام خداوند گوش فرا دهد.

 

?میزان الحکمة ج3 ص2531

 

?

?????