واقعیت قرارداد ایران و چین

سند برنامه همکاری جامع ایران و چین روز شنبه (۷ فروردین)به امضای محمدجواد ظریف و وانگ ئی، وزیران خارجه دو کشور رسید؛ سندی که به منظور عملیاتی کردن بند ششم بیانیه مشترک رئیس جمهوری دو کشور در سال ۱۳۹۴ با هدف ارتقای عملی روابط دو کشور در سطح مشارکت جامع راهبردی و فراهم کردن بستر توسعه همه جانبه همکاری‌های دو کشور تدوین شده است.

وزارت خارجه ایران با انتشار متن سند امضا شده توسط وزرای خارجه ایران و چین، اعلام کرد که این سند یک نقشه راه برای همکاری‌های جامع دو کشور بوده و حاوی هیچ قراردادی نیست. لذا در هیچ کجای این سند کمی سازی در خصوص چشم‌انداز همکاری‌های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و یا راهبردی صورت نگرفته و حاوی هیچ عدد و رقم خاصی از جمله در مورد سرمایه‌گذاری‌ و منابع پولی و مالی نیست.

همچنین مطابق متن سند منتشر شده، واگذاری هیچ منطقه و یا انحصار متقابل و یک‌جانبه‌ای به امضای وزاری خارجه دو کشور نرسیده و این سند حاوی واگذاری مدیریت، اداره و یا بهره‌برداری هیچ منطقه و حوزه‌ای نیز نیست.

 

 
بر پایه سند منتشر شده توسط وزارت خارجه ایران، این برنامه همکاری ۲۵ ساله در سه بُعد سیاسی-راهبردی، اقتصادیو فرهنگی امضا شده است و در بعد سیاسی-راهبردی به دنبال تحقق اهدافی همچون ارتقای سطح همکاری مشترک در موضوع‌های مورد نظر و در نهادهای منطقه‌ای و بین‌المللی است. همچنین دو طرف قصد دارند، زیر ساخت‌های دفاعی، مقابله با تروریسم و همکاری در عرصه‌های مختلف دفاعی را تقویت کنند.

مطابق سند منتشر شده، ایران و چین در بُعد اقتصادی نیز به دنبال همکاری در حوزه‌های نفت، صنعت و معدن و حوزه‌های مرتبط با انرژی هستند. در این سند همچنین بر مشارکت ایران در ابتکار کمربند-راه چین و همکاری در توسعه مناطق ویژه و آزاد از جمله در سواحل مکران تاکید شده است. دو کشور همچنین قصد دارند همکاری‌های مالی، بانکی، گمرکی و زیر ساختی و ارتباطی را با تکیه بر توسعه سرمایه‌گذاری و تامین مالی پروژه‌ها گسترش دهند.

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید

آدرس پست الکترونیک شما در این سایت آشکار نخواهد شد.

URL شما نمایش داده خواهد شد.
بدعالی
This is a captcha-picture. It is used to prevent mass-access by robots.